مجموعه‌داری در نگاه کلی به گردآوری، نگهداری و ارائه مجموعه‌های گوناگون اطلاق می‌شود؛ از تمبر گرفته تا اسکناس، از قوطی کبریت گرفته تا کتاب، عتیقه و ... اما امروزه مجموعه‌داری آثار هنری نه تنها یکی از اشکال رو به رشد مجموعه‌داری است بلکه در عین‌حال نقش مهمی در شکل‌گیری جریانات هنری، تغییرات سلیقه‌ای در سطح عمومی اجتماع، چرخه اقتصادی و ثبت تاریخی دارد. شکل عمومی‌تر مجموعه‌داری به شکل‌گیری مجموعه‌های عمومی و موزه‌ها منجر شد. امروزه می‌دانیم که تاریخ به عنوان عاملی موثر بر مجموعه‌داری حرف‌های بیش‌تری برای بیان و اثرگذاری مجموعه‌داری درست ارائه داده است. از زمان شکل‌گیری مجموعه‌داری مدرن در دوران رنسانس و تمایل نخبگان و فرهیختگان به این فعالیت، مکان‌هایی برای آثار مجموعه‌ها در بیرون از فضای مذهبی و سلطنتی به وجود آمد. به مرور مجموعه‌داری دیگر تنها به طبقه نخبه محدود نمی‌شد و همین امر منجر به شکل گیری موزه‌های ملی شد. موزه‌های ملی با قرار دادن دولت ملت‌ها در موقعیت مجموعه‌دار هویت و حتی وجودشان را به واسطه‌ی این فعالیت هنری بیان کردند. به مانند افراد مجموعه‌دار، مجموعه‌های ملی نیز نشانه‌ی تعلق به گروهی از کشورهای گران قدر بود.در راستای این روند مجموعه‌داری در ایران نیز 170 سال پیش آغاز شد و با توجه به شرایط اقتصادی، اجتماعی و مراودات بین‌المللی اوج و فرود گرفته است. در طول تمام این دوران مجموعه‌داری با توجه به میزان حضور اثر در طول تاریخ و احتمال افزایش ارزشش در آینده اهمیت پیدا کرده و نگرانی اینکه کدام اثرضمن حفظ ارزش های هنری به ارزش های اقتصادی هم وفادار بماند، دغدغه مجموعه داران بوده است. برگزاری نمایشگاه‌هایی با عنوان «کلکسیونر» با انتخاب آثار هنری که ارزش اقتصادی مطمئنی دارند از سال 1397 تا کنون 10 مرتبه در آرتیبیشن برگزار شده و تا امروز با رویکردهای مختلفی مانند هنر کلاسیک، معاصر، مدرن و... شکل گرفته است. «کلکسیونر مدرن» به عنوان یازدهمین دوره از این نمایشگاه با آثاری منتخب از 18 هنرمند پیشرو و معتبر برگزار می‌شود تا با یادآوری ارزش و اهمیت فرهنگی و اقتصادی مجموعه‌داری، مسیر این فعالیت را برای متقاضیان آثار هنری میسر کند.