رویین پاکباز، مورخ برجسته هنر درباره آثار طلیعه کامران می‌نویسد: «كامران كار نقاشی را با گرایش اكسپرسیونیستی شروع كرد و تدریجاً به شیوه‌ای شخصی از تلفیق پیكرنمایی و انتزاع دست یافت». اثر حاضر که به اواخر دهه چهل تعلق دارد، از همان مجموعه آثار اکسپرسیو کامران است که کم‌کم توجه او به نقشمایه‌ها در آن رخ می‌نماید؛ نقشمایه‌های هنر باستانی ایران همچون نقوش ظروف سفالین. نقش پرنده، ماهی و اسب که در این اثر دیده می‌شود، بعدها به عناصر اصلی نقاشی‌های طلیعه کامران تبدیل می‌شوند.