شهره مهران را می‌توان «نقاش شهری» نامید با آثاری که همه از شهر می‌گوید، اما با
نگاهی متفاوت. آنچه او بر بوم ثبت کرده عناصر خاصی است که دیگران بی‌توجه از کنار
آن‌ها گذشته‌اند؛ ساختمان‌های نیمه‌ساخته در خیابان‌های شلوغ، اعلان‌ها و نوشته‌های
تبلیغاتی و سیاسی بر دیوارها، پرچم‌هایی در اهتزاز، نقاشی‌های دیواری، گل‌ها در پس
پرده‌های نایلونی یا نئون‌نوشته‌های مغازه‌ها. مهران منظره‌نگار چشم‌اندازهای شهری
است که سال‌ها زندگی در شهر، آنها را برای ساکنانش عادی کرده است. شهره مهران
گاه با پرده‌های نایلونی که روی بنایی کشیده شده، گاه با مقنعه دختربچه محصلی که
صورت او را پوشانده و یا همچون اثر حاضر نایلونی که روی چیزی را گرفته و به آن
وجهی از پیدایی و ناپیدایی بخشیده است. اثر پیشرو گویی بازگشتی به موضوعات
دوره‌های اولیه نقاشی‌های مهران است که سابقه آن به سال 1370بازمیگردد و در آنها
بیننده را تشویق به کشف حیات پشت پرده‌ها میکرد. بار دیگر سرخی و سبزی درخشان
گل‌ها زیر نایلونی استتار شده‌اند. در نقاشی حاضر، ترکیب سفیدی حاصل از نور تابیده
بر نایلون با سرخی و سبزی گل‌ها علاوه بر ایجاد یک ترکیب‌بندی بصری خوشایند، راه
را بر برداشت استعاری از اثر نیز میگشاید: تصویری از وطن.