شهره مهران، نقاش معاصر در شهر اردبیل متولد شد. او شاخص‌ترین هنرجو از نسل هنرمندان فیگوراتیوی است که در دهه‌ی شصت در کارگاه آغداشلو تربیت شدند و بهره‌گیری از عکس در آثار بسیاری از آن‌ها تداول یافت. این هنرمند پرکار از دهه‌ی شصت تا کنون به صورت مستمر هر دو سال نمایشگاه‌هایی را در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است. نخستین نمایش گروهی آثار او در موسسه‌ی گوته‌ی تهران در سال 1364 رقم خورد. سال 1367 نقاشی‌هایش در نمایشگاه گروهی دیگری در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران نمایش داده شد. نخستین کارنمای انفرادی شهره مهران در آغاز دهه‌ی 1370 در گالری گلستان برگزار شد و در همکاری با این گالری، سه نمایشگاه انفرادی دیگر در سال‌های بعد برگزار نمود. سال 1378 نقاشی‌های او در نمایشگاهی گروهی در نیویورک حضور یافت. او در طول فعالیت‌های حرفه‌ای خود در نمایشگاه‌های گروهی متعددی در کشورهای انگلستان، امریکا، آلمن، امارات و ... شرکت داشته است.  
نقاشی‌های شهره‌ مهران را می‌توان تلاش برای خلق تصاویری شبه‌استنادی از فضای شهر تهران و زندگی اجتماعی طبقه‌ی متوسط شهری قلمداد کرد. زنان در اغلب دوره‌های آثار او حضور پررنگی دارند. زنانی که در یونیفرم‌های رسمی و تجویزی مدارس و دیگر عرصه‌های عمومی تصویر می‌شوند. تمهیداتی همچون پوشاندن چهره‌های این زنان با استفاده از کادر نقاشی، بخشی از لباس‌ها یا همپوشانی اندام‌ها، سبب می‌شود تا زنان این تابلوها از یک شخص به الگویی کلی و تعمیم‌پذیر از زن شهری-طبقه‌متوسطی در جامعه‌ی ایران بدل شوند. از این جهت است که این تابلوها لحنی انتقادی می‌یابند و فرآیندهای اجتماعی در هویت‌زدایی از زنان و گذار او از سوژه‌ به ابژه‌ای که با منطبق بر قرائت نهادهای رسمی از هویت زنانه است را تشدید می‌کند. از سوی دیگر تأکیدهای ظریف او بر اندام زنانه و ژست‌ها و حفظ ته‌رنگی از اروتیسم و قوای جنسی زنانه که از پس حجاب خود را عیان می‌سازد، ترک‌هایی در این پوسته‌ی سخت ایجاد می‌کند. مهران در ترسیم تصاویر خود از عکس بهره می‌گیرد. خود او شروع این امر را در ضرورت درونی موضوعات مدنظرش می‌داند که رفته‌رفته به عنوان مشخصه‌ی کاری‌ برای شخص او رسمیت می‌یابد: « اوایل تنها از روی ناچاری عکس می‌گرفتم؛ تنها به این دلیل که موضوعاتم چیزهایی نبود که بتوانم در همان جا نقاشیِشان کنم. و بعد سعی می‌کردم دخل‌وتصرف‌هایی را هر چند مصنوعی در کار انجام دهم، برای اینکه گفته نشود از روی عکس کار کرده است، اما حالا دیگر این دغدغه را ندارم. تکنیک من واقع‌گرایانه است. اصولاً متکی به تخیلام نیستم و نمی‌توانم تخیلی کار کنم. بنابراین لازم است آنچه را نقاشی می‌کنم جلوی خودم داشته باشم. در حال حاضر حتی بدم نمی‌آید اگر نقاشی‌ام حالت عکس داشته باشد.»
اولین حضور آثار شهره مهران در حراج‌ها به مهر 1390 (سپتامبر 2011) به خانه‌حراج ساتبیز (هنر معاصر عرب و ایرانی)  بازمی‌گردد. آثار او تا سال 2021، 3 مرتبه در حراج‌های داخلی و خارجی حضور یافته  و  66 درصد آثارش به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا سال 2021 در حراج‌خانه‌ی کریستیز در 4 آبان 1390به مبلغ 12500 دلار چکش خورده است.