تجسم بخشیدن به یک وضعیت اجتماعی مشترک مسئله اصلی نقاشی‌هایم درچند دوره اخیر است.
وضعیتی که در آن فرهنگ اندیشیدن و جستجوگری جای خود را به مصرف و پذیرفتن هر آنچه رسانه می‌خواهد داده شده است.
در مجموعه حاضر به بی‌تفاوتی و عادت کردن به وضعیت اکنون پرداخته شده است. کنار آمدن با آنچه که می‌دانیم پایان تباهی دارد، عجیب است که گویی در دل یک سیلاب مهلک ضیافتی برپاست؛
«ضیافتی در قعر».