ندا تولایی متولد 1352 در تهران است. وی دوران کودکی را در انگلستان سپری کرد و پس از بازگشت به ایران مجذوب زبان و فرهنگ فارسی شد. پس از دو سال تحصیل در رشتهی فیزیک نظری آن را رها کرد و در رشته نقاشی دانشگاه هنر تهران به تحصیل پرداخت. تولایی شاگرد اساتیدی چون غلامحسین نامی، احمد وکیلی، بابک اطمینانی، محمد ابراهیم جعفری و همایون سلیمی بوده است.
تولایی در طول فعالیت حرفهای خود در نمایشگاههای گروهی و انفرادی متعددی در ایران و دیگر کشورها شرکت داشته و بارها به رزیدنسیهای هنری مختلف دعوت شده است. وی همچنین از سال ۲۰۲۱ در حوزه اِن اف تی فعالیت دارد و در فضای وب تری به یادگیری این تکنولوژی برای برقراری ارتباط با هنرمندان و مجموعهداران، و نمایش کارهایش پرداخته است.
مهاجرت معکوسی که تولایی در کودکی داشته به او جهانبینی خاص و بیپروایی عطا کرده که در آثارش بهخوبی دیده میشوند. او داستانگویی است که با ریشههای پارسی خود در ارتباطی عمیق است. دلبسته شعر فارسی است و از کتابآرایی شعر ایران باستان الهام میگیرد. او بهعنوان یک هنرمند زن، بر اهمیت ثبت رویدادهای معاصر تأکید دارد و داستان شخصی خودش را در مورد چگونگی تأثیر محیط اطرافش به اشتراک میگذارد. او به داستانهای جمعی نسلهای مختلفی از زنان پرداخته و آنها را تصویر میکشد. ندا تولایی در حال حاضر در خارج از شهر تهران کار و زندگی میکند.