ضربهقلمهای کنشی محمد احصایی در اثر حاضر با قدرت و انرژی فراوان فرمهای نوشتاری رقصان و پیچانی را در پیرامون یک دایره همچون اجرام سماوی شکل دادهاند. این حرکت دایرهوار که با ذکر نام حق همراه است، بهطور تلویحی به رقص عرفانی سماع کنایه دارد و در عین حال اشارهای است به مفهوم چرخه زندگی یا دایره مینا و نیز چرخ دوار گیتی. نیروی جنبشی حروف سیال و ضربهقلمهای حالتگرای آبی روی زمینه سفید، نمونه شاخصی از سری «الفبای ازلی» احصایی را در ابعادی بزرگ پدید آورده است. این سری یکی از مهمترین دورههای کاری وی محسوب میشود که خلق آنها از میانه دهه ۱۳۵۰ آغاز شده و در مارکت داخلی و بینالمللی موفقیتهایی را بهدست آورده است. محمد احصایی در این آثار با فاصله گرفتن از خوشنویسی کلاسیک و اصول و قواعد جزمی آن، بر جنبه نقاشانه خط متمرکز شده تا با الهام از سنت مراقبهگونه سیاه مشق، نوعی نقاشی آبستره تغزلی و رفتارنما را خلق نماید. این فرآیند نهایتاً به دور شدن هنرمند از مفهوم کاربردی خط و وظیفه ذاتی آن در خوانش زبانی و خلق معنا منجر شده تا یک کالیگرافی شخصی با واژگانی نقاشانه متأثر از الگوی مدرنیستی نقاشی اکسپرسیونیسم انتزاعی پدیدار شود.