منوچهر معتبر که بیشتر به سبب طراحی‌های فیگوراتیوش شناخته می‌شود، در دهه پنجاه بیشتر دلبسته طراحی و نقاشی از فضاهای شهری و طبیعت بود و در آثارش کمتر جنبه روایی دیده می‌شد. از همین رو، رنگ در نقاشی‌های او، حضوری حداقلی و تنها به عنوان تمهیدی برای جذب نگاه بیننده در ترکیب‌بندی دارد و در عوض برای بیان تصویر از خط و طرح استفاده می‌کند.

در اثر حاضر، معتبر بر خلاف کارهای خطی تیره منسجم و کنتراست‌های شدید و رنگ‌های کدر و تیره که در سه دهه اخیر در آثارش حضوری ثابت پیدا کرده‌اند، پرداختی واقع‌گرایانه به سوژه‌ای آشنا دارد. با این وجود همچنان غلبه عنصر خط، ویژگی اصلی کار اوست. تصویر پیش روی بیننده، دیواری سفید و بخشی از یک تک‌درخت است که ساده و فاقد عمق است، اما در پسزمینه بخش‌هایی از ساختمان‌ها، دودکش‌ها، آنتن‌ها و شیروانی‌های سرخ‌رنگ طیفی هندسی را تشکیل می‌دهند. تک‌درخت داخل حیاط به زیبایی، خانه را از بقیه منظره جدا می‌کند.

در کمتر آثار نقاشی منوچهر معتبر از فضا و معماری شهری می‌توان چنین آرایش ساده‌ای از خطوط افقی و عمودی را در هماهنگی با حرکات اریب در عمق مشاهده کرد. ترکیبی که در آن‌ها همه عناصر عمودی تصویر از درخت گرفته تا دودکش و آنتن، به گونه‌ای نامحسوس از ساختما‌ن‌ها و دیوارها جدا می‌شوند و با خطوط محیطی و درختان پسزمینه درهم می‌آمیزند و همه چیز به بدیهی‌ترین شکل ممکن دیده می‌شود، بی‌آن‌که نقاش در پرسپکتیو تابلو اغراقی کرده باشد.

معتبر در این اثر تلاش می‌کند تا با ایجاد فضایی حساب‌شده، بیننده را به تماشای برشی از زمان و مکان با حس و تجربه فردی خود دعوت کند. موضوع کار او بریده‌ای از جهان است که به گونه‌ای چشم‌نواز معادل‌های عینی و ذهنی را از دیدگاه وی با هم درمی‌آمیزد و پیش روی مخاطب می‌گذارد. به همین سبب برای منوچهر معتبر نقاشی و طراحی بیش از هرچیز یک فرآیند آفرینش است، هرچند مفاهیم مستتر در فرآیند کاری او مفاهیم اجتماعی‌اند و از جهاتی هم‌نوایی هوشمندانه‌ای با محیط مادی، زندگی شهری پیرامون و زیست هنرمند دارند.