جواد علی‌محمدی اردکانی، نقاشی منظره‌پرداز به شمار می‌آید. علی‌محمدی متولد اردکان یزد است. او تحصیلات هنری خود را از هنرستان هنرهای تجسمی آغاز کرد و دیپلم نقاشی دریافت کرد. سپس به دانشگاه رفت و سال 1378 با درجه‌ی کارشناسی نقاشی فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را نیز در همین رشته دنبال نمود. سال 1390 دکتری رشته‌ی پژوهش هنر را ازر دانشگاه شاهد دریافت کرد. پس از آن به عضویت هیئت علمی دانشکده هنر دانشگاه علم و فرهنگ تهران درآمد و تدریس در دانشگاه‌های هنر را تا به امروز داده است. او نخستین‌بار آثارش را در سال 1381 در نگارخانه ی لاله به نمایش درآورد. نخستین نمایشگاه انفرادی او سال بعد در گالری درسای تهران برگزار شد. او در نمایشگاه‌های بعدی خود با گالری فرمانفرما و آرتیبیشن همکاری داشته است.  
علی‌محمدی تجاربی در زمینه‌ی شمایل‌نگاری داشته است. در این مجموعه نقاشی با سبکی مشابه شمایل‌های قرون‌وسطایی مسیحی، چهره‌هایی را بر زمینه‌ی طلایی تصویر می‌کند که هاله‌ای زرین بر گرد خود دارند و بر سطحی سرخ‌فام نصب می‌شوند. آثاری که جلوه‌ای از کهنگی و پوسیدگی در خود دارند. او پروژه‌ای تحت عنوان «زمین، زمان، زندگی» را از سال 1390 کلید زد. هر بخش از این سه‌گانه، مشتمل بر 32 تابلو است و علت انتخاب این عدد، به وجوه نمادین آن در مفاهیم مسیحی و اسلامی بازمی‌گردد. سومین مجموعه از این سه‌گانه با نام «زندگی» سال 1398 در گالری فرمانفرما به نمایش درآمد؛ مجموعه طرح‌هایی از تک‌درختی سوخته که به کهن‌الگوی درخت زندگی دلالتی کنایی دارد. اما عمده‌ی آثار علی‌محمدی را منظره‌نگاری‌ها تشکیل می‌دهند (مجموعه‌ی زمین). مناظر اولیه‌ی او تحت تأثیر اقلیم زادگاهش، چشم‌اندازهای کویری‌اند؛ شوره‌زارهایی که به کوهساران محو افق ختم می‌شوند. قاب‌های افقی و گستره‌های خالی نوعی عمق و سکون مضاعف پدید می‌آورد که حامل نوعی تامل و مراقبه‌ است. در آثار متأخر او تک‌درخت‌هایی در این چشم‌انداز به چشم می‌آیند، یا جزئیات کوه‌ها دقیق‌تر و برجسته‌تر می‌شوند. رفته‌رفته این مناظر از بازنمایی موطن هنرمند فراتر می‌روند و با افزودن عناصری همچون دکل‌های برق و ساختمان‌های مخروبه ... لحن مدرن‌تری به خود می‌گیرند. طیف رنگ‌های گرم دوره‌ی اول آثار جای خود را به طیف‌های سیاه و سفید و خاکستری می‌دهند. آنچه در پیش‌زمینه و میان‌زمینه‌ی این مناظر مه‌آلود و بی‌افق به چشم‌ می‌خورد درخت‌های سوخته یا دکل‌های در هم شکسته‌ی برق هستند. دشتی سوخته که گویی فاجعه‌ای را از سر گذرانده است. تصاویری تلخ و گزنده که خصلتی آخرالزمانی دارند و «سرزمین هرز» تی.اس.الیوت را به یاد می‌آورند. 
اولین حضور آثار علی‌محمدی در حراج‌ها به دیماه 1398 (ژانویه‌ی 2020) به دوزادهمین دوره‌ی حراج تهران بازمی‌گردد. آثار او تا سال 2021، 2 مرتبه در حراج‌های داخلی حضور یافته  و  100 درصد آثارش به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا سال 2021 تابلویی تحت عنوان در چهاردهمین دوره‌ی حراج تهران در 21 مرداد 1400 به مبلغ 2800 دلار چکش خورده است.