حسین علاقمندان یکی از مهمترین هنرمندان قلمزن ایران بود. از سیزده سالگی پا به دنیای قلمزنی نهاد و تا آخرین روزهای عمر خود با دقت و ظرافتی وصفناپذیر به هنرآفرینی پرداخت. خطی خوش و صدایی دلنشین داشت و صاحب مجموعهای ارزشمند از هنر فاخر خوشنویسی ایران بود. تسلط او بر طراحی و علاقه منحصربهفردش در اجرای نقوش ریز، علاقمندان را به هنرمندی منحصربهفرد در شیوه «ریزقلم» تبدیل کرد. شیوهای که به دلیل جزییات ریز و ظریف بسیار، نیازمند دقت و حوصله فراوان است. تعداد زیادی آثار قلمزنی نفیس از او باقیمانده که در موزهها و مجموعههای خصوصی مختلف دنیا نگهداری میشوند. این جفت شمعدان که تمامی مراحل طراحی، قلمزنی و مشبککاری آن را خود هنرمند انجام داده، یکی از آثار منحصربهفرد بهجایمانده از این استاد قلمزنی ایران است. سرتاسر اثر با نقوش بسیار ظریف گل و مرغ، اسلیمی و ختایی پوشانده شده است. ظرافت و درهمتنیدگی نقوش به قدری است که جایی برای ایجاد پستی و بلندی با قلمزنی وجود نداشته و تمامی نقوش به شیوه «ریزقلم» یا قلمزنی عکسی و با ظرافت بسیار و یکدست اجرا شدهاند. شکل بدنه شمعدان از شمعدانهای «لاله حبابی» فرنگی الهام گرفته شده است. هنرمند سعی کرده اشعاری را برای قلمزنی روی آن انتخاب کند که با کاربری ظرف نیز همخوانی داشته باشد. کتیبههای قلمزنی با شعری از حافظ در سه ردیف روی پایه، بخش میانی و بخش فوقانی ظرف دیده میشوند: در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع، شبنشین کوی سربازان و رندانم چو شمع برای بدنه مخروطی شکلی که روی پایه قرار گرفته، کتیبههای لوزیشکل انتخاب و با ترنجهای خیلی ظریف ختایی و اسلیمی قلمزنی شده است. تعداد این کتیبهها بر روی هر یک از ظروف نزدیک به 500عدد بوده و فاصله بین هر یک، مشبککاری شده است. یادآور میشود که این شیوه قلمزنی، نیاز به تمرکز و توان ذهنی فراوانی دارد. بدنه بیضیشکل بالای ظرف نیز با کتیبههای اسلیمی مطلاکاریشده، قلمزنی شده و لابهلای تمامی کتیبهها، نقوش گل و مرغ قلمزنی و با دقتی فراوان مشبککاری شده است.