منظره‌ای که ابوالحسن‌خان صدیقی از دهکده‌ای در نزدیکی فلورانس ایتالیا کشیده،[۱] یکی از نخستین نمونه­‌های شاخص توجه به نوگرایی در نقاشی ایران است. او که در مکتب کمال­‌الملک تعلیم دید، خیلی زود مجذوب گرایش‌­های جدید هنری در نقاشی و مجسمه­‌سازی شد. اگر چه استاد صدیقی به واسطه مجسمه­‌های معروفی چون فردوسی و خیام و نادرشاه در میادین بزرگ تهران، شناخته شده است، اما گفته می‌شود که این مجسمه­‌های معروف «دستاوردهای نوگرایانه­‌اش را در مقام یک نقاش در سایه نگه داشته‌است.»[۲] همان‌طور که در این اثر مشاهده می‌­شود، صدیقی از ساخت و پرداخت­‌های دقیق کلاسیک فاصله­ زیادی گرفته و برای نخستین‌بار در مکتب کمال‌­الملک از منطق هنر بازنمایی واقع‌گرایانه عبور کرده است. او نخستین نقاش مکتب کمال‌­الملک است که شیوه ضربه‌قلم‌های امپرسیونیستی را در دوره­‌ای از کارهای خود تجربه می­‌کند. در اوایل قرن جاری بسیاری از شاگردان کمال‌­الملک به اروپا رفته و از نزدیک دستاوردهای هنر مدرن را در موزه­‌ها و آکادمی­‌های غرب مشاهده کردند، اما به نظر می‌­رسد که از این جمع بیشتر ابوالحسن صدیقی درک کاملی از هنر نوگرا پیدا کرده است. این نقاشی که به شیوه امپرسیونیستی یا به قول نقاشان قدیمی «قلم آزاد» کار شده، حاصل دوره مهمی از زندگی ابوالحسن صدیقی است که به منظور تکمیل تحصیلات هنری خود، به اروپا سفر می‌کند. در واقع او پس از اتمام مدرسه صنایع مستظرفه، در سال ۱۳۰۷شمسی، یعنی مقارن با زمانی که مدرسه موقتاً تعطیل می‌شود و کمال‌الملک به حسین آباد نیشابور نقل مکان می‌کند، با پیشنهاد استاد راهی سفر اروپا می‌شود. وی چهار سال در مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس، زیر نظر هنرمندی به نام آنژالبر (Injalbert)، به آموختن هنر مشغول شد. صدیقی در طول این دوران بیش از صد طراحی، نقاشی رنگ‌روغن و آبرنگ آفرید. این آثار همچون اثر حاضر، با قلم رها، در عین حال با طراحی دقیق، فارغ از پرداخت‌های پر جزئیات و نگاه کلاسیک ساخته شده‌اند. نمونه‌های فراوانی که صدیقی از مناظر پاریس، مارسی، رم، ونیز و فلورانس آفریده، از نخستین آثار نوگرای ایرانی در طراحی و نقاشی به شمار می‌آیند. از این طیف آثار او می‌توان به: کلیسای نوتردام پاریس (۱۳۰۷)، چشم‌اندازی از رود سن (۱۳۰۹)، دورنمایی از میدان سنت مارکوی ونیز (۱۳۰۹)، چشم‌اندازی از فلورانس (۱۳۱۰) و چشم‌اندازی از جنوب فرانسه (۱۳۱۰) اشاره کرد که تقریباً هم‌زمان با اثر حاضر خلق شده‌اند.

[۱]. تصویر این اثر در کتاب ابوالحسن خان صدیقی چاپ شده است. به کوشش هادی سیف، مرکز انتشارات ملی یونسکو در ایران، ۱۳۷۳.
 [۲]. مجابی، جواد. سرآمدان هنر نو، به­‌نگار، ۱۳۹۳، ص. ۱۴۵.