دسـتان بـرگـزاری نـمایشگاه انـفرادی عسـل پیروی را بـا عـنوان «پـرده‌هـا» در زیرزمین دسـتان اعـلام می‌کند. این نـمایشگاه در روز ۴ خـرداد ۱۳۹۷ افـتتاح می‌شـود و تـا ۲۵ این مـاه ادامـه خـواهـد داشـت. این دومین نـمایشگاه آثـار عسـل پیروی در زیرزمین دسـتان اسـت. آثـار این هـنرمـند پیش از این در دو نـمایشگاه انـفرادی در گـالـری شیرین (تهـران، ۱۳۹۲ (و زیرزمین دسـتان («سـفرنـامـه»، اردیبهشت ۱۳۹۵ ،(و در چندین نمایش گروهی ارائه شده است. عسـل پیروی (م. ۱۳۶۴ ،سـاری) دانـشآمـوخـته‌ی نـقّاشی از دانـشگاه شـاهـد (کارشـناسی، ۱۳۸۸ (و دانـشگاه هـنر تهـران (کارشـناسی ارشـد، ۱۳۹۴ (اسـت. او که بـرای تحصیلات دانـشگاهی بـه تهـران آمـد، در طـول این دوره، مـرتّـب بین تهـران و سـاری مـسافـرت می‌کرد؛ سـفری که همیشه تجـدید دیداری بـا ورسک و پـل مـشهور آن هـم بـود. این دوره الـهام‌بـخش مجـموعـه‌هـای «پـل شهلا» و «سفرنامه» بود که در دو نمایشگاه پیشین این هنرمند ارائه شدند. «پـرده‌هـا» آخـرین پـرده از این سـه‌گـانـه و در ادامـه‌ی دو مجـموعـه‌ی پیشین این هـنرمـند اسـت. سـال‌هـا قـبل، شهـلا، یکی از اقـوام هـنرمـند، از سـاری بـه روسـتای کوچک ورسک نـقل مکان کرد، جـایی که بیشتـر بـه خـاطـر پـل مـشهور و کوه‌هـای اطـرافـش شـناخـته می‌شـود. شهـلا پیش از تـولـد عسـل درگـذشـت و از او فـقط عکس، خـاطـره‌هـای شـفاهی و وصیّتنـامـه بـاقی مـانـده اسـت. در نـمایش اول، «پـل شهـلا»، هـنرمـند بـه سـاخـتاربـندی تـصاویر و خـاطـره‌هـای «شهـلا» پـرداخـت. در «سـفرنـامـه»، فـضا، مکان، روح گـذرا و نـاپـایدار طبیعت و بناهای مجهول در مسیر جاده‌ها و گذرگاه‌ها، به‌خصوص ورسک (محلّ زندگی شهلا) الهام‌بخش آثار او بود. در مجـموعـه‌ی اخیر «مـرگِ غـریبِ شهـلا و سـایه‌ی هـولـناکِ این رازِ سَـربـه‌مُهـر از پـس پـرده‌ی روزگـار» بـر عسـل پیروی تـأثیر گـذاشـت و او بـا «نـگاهی زیبایی‌شـناختی بـه مـرگ و زنـدگی، انـسان و طبیعت، وَهـم و قـداسـت، و غـریبی بـارگـاه‌هـای سـاخـته‌شـده تـوسـط انـسان» دسـت‌بـه‌کار خـلق «پـرده‌هـا» شـد. در مجـموعـه‌ی «پـرده‌هـا» هـنرمـند اسـتفاده از پـارچـه‌هـای خـام و مـواد و مـتریال مـتنوع را ادامـه داده و به درجه‌ی جدیدی از کیفیت رسانده است. فـرآیند نـقّاشیهـای این مجـموعـه بـهصـورت تـرکیبی از مـطالـعه و بـداهـهپـردازی بـوده اسـت، بـهطـوریکه هـنرمـند خـاطـراتی از شخصی ازدسـترفـته را تـصوّر کرده، و سـپس بـر اسـاس آنهـا و مـشاهـداتـش در سـفر، خیال‌پـردازی‌هـای لایه‌لایه ایجاد کرده اسـت. در این میان، عکسهـا و وصیّتنـامـه‌ی بـاقیمـانـده از شهـلا در لایه‌هـای مـختلف کارهـا نـفوذ کرده و بـا خیال‌پـردازی‌هـای هـنرمـند تـرکیب شـده‌انـد. بـر این اسـاس، فـرآیند کار بـه‌نـوعی بـا فـرآیند ایده‌پـردازی گـره خـورده، و هـر نـقّاشی، از لـحاظ زمـان و مکان، در بسـتری مـوازی و در عـالَمی بـرسـاخـته پیش رفـته اسـت. هـنرمـند در هـریک از آثـار، بـا ازآن‌خـودسـازی یک مکان خـاص، خـاطـرات بـرسـاخـته‌اش را بر آن تحمیل کرده است. عـنوان «پـرده‌هـا» از طـرفی بـه مُـقطّع‌بـودن خـاطـرات از نـظر پیوسـتِ زمـانی و از طـرف دیگر بـه خـاصیتِ فیزیکی پـرده بـه‌عـنوان شیئی پـوشـانـنده اشـاره می‌کند. در این مجـموعـه، پـرده‌هـا هـمانـند کوه‌هـا، ضـمن پـوشـانـدن آنچـه در پشـت‌سـر دارنـد، روایتی تخیلی از ماجرایی پنهان نقل می‌کنند.