گالری شیرین مفتخر است از نمایشگاه انفرادی نسیم ابوالقاسم با عنوان «نور و فضا» رونمایی کند.

نسیم در مورد آثارش در این مجموعه چنین میگوید:
عمده آثار خلق شده در این مجموعه متکثر است و تمایل به صحنهپردازی و مناسبات فی ما بین المانهای بصری، فضا، نور و رنگ دارد، نوعی زندگی را نشان میدهد و بیننده باید به آنها توجه نماید. هنرمند میخواهد احساسات بیننده را تحت تاثیر المانهای بصری و فضاهای خود قرار دهد و با واقعیتهای جاری کمتر رابطه دارد.
روابطی از فرم، اندازه، فضا و نور که بیننده را به خیالات خود رهنمون مینماید.در عین حال آثار حداقلگرا میباشد. نهایتا آثار دلبستگیها و مکنونات قلبی هنرمند را نشان میدهد.

بهروز دارش، مجسمه ساز و استاد وی، درباره او و آثارش میگوید:
آثار متاخر نسیم ابوالقاسم چیدمانهای متکثر است و پایانناپذیر در خاصهگی خود، فردیتی هنرمندانه است، اصیل و غیرمنتظر، نخستین و زود هنگام است. از گزارههای زبانی و انگارههای مفهومی سرریز میشود. آمدهای نافرمان که میزبان را غافلگیر مینماید. بیرون و درون است. بینابین، مکرر شکاف برمیدارد، ضد و نقیض میشود.
نامتعین باقی میماند و معنا را سقط میکند. سخت، مفهومگرا و بصری است اما هیچکدام را گردن نمینهد. ماندگار در عدم ماندگاری در دیدگان ما پرسه میزند و لانه میکند. اثر هنری رویدادی است که میآید و بر یک روند، تداول و حقانیت نقطه پایان مینهد، بدون فراخوان، بدون وعده، بدون ناامیدی فرا میرسد و از آستانه میگذرد. ساحلی است که دریا هزاران بار به آن سر میزند، میآید و میرود، لمس میکند، ولی از آن نمیگذرد. اثر نه فرمان میراند نه فرمان میپذیرد، باکسی وعدهای نمیگذارد- چهره تمامی مردگان، آیندگان و بازماندگان است. مبنایی برای نواندیشی است. اثر هنری نه علم است نه فلسفه، نه بوطیقا، از افق‌های استعایی زمان و مکان میگذرد.
از گزاره‌های گفتمانی که بر خویشتن تسلیم میشوند و از حد و مرزهای تعیین شده خود فرا رونده به وهم و خیال، خیالات بصری ساحتی برای گزارههای متناقص و مکانی برای کاستیهای آنها.
نهایتا این است آنچه است که در اصل ما آن را باور داریم، انتظار میکشیم و دوست می‌داریم.