منابع ذهنی و تصویری نقاشی های رضا هدایت تلفیقی از ادبیات فارسی و کردی و خاطرات دوران کودکی و قصه هایی است که شنیده است. نقاشی های وی اگرچه فضایی افسانه ای را تداعی می کنند، اما نه به حال، نه به گذشته و نه به افسانه و اسطوره اشاره دارند. آثار وی نقبی به دنیای عجایب المخلوقات ذهنی اش هستند. هدایت افسانه نمی گوید، بلکه افسانه می سازد. او روش ساده و در عین حال ممتنعی دارد؛ ذهنش را عادت داده تا چیزهایی معمولا نامنتظر را کنار هم قرار دهد. نتیجه نیز فضایی سوررئالیستی نیست، بلکه به نظر می رسد عبارت فضایی جادویی توصیف مناسب تری برای نقاشی های وی باشد