آثار ‌‌نقاشیخط وزیری‌مقدم تجربه‌ای گذرا در میان دوره‌های مختلف فعالیت هنری اوست که روحیه‌ی جست‌وجوگرش را به نمایش درمی‌آورد. باید توجه داشت که وزیری‌مقدم تقریباً در سراسر دوران کاری‌اش از موتیف‌های دکوراتیو و عناصر تزئینی بومی پرهیز می‌کرد و همواره به اصل جهانشمولی هنر مدرن پایبند بود. این رویکرد، او را از بسیاری از هنرمندان مدرن و سنت‌های هنرهای تجسمی کشورهای غیرغربی متمایز می‌کرد، از جمله مکتب سقاخانه که در آن زمان در ایران رواج داشت و به شدت بر استفاده از ویژگی‌های تزئینی و عرفانی هنرهای بومی اتکا داشت.

آثار حاضر از معدود نمونه‌هایی هستند که وزیری‌مقدم در آن‌ها به تجربه‌گری با ویژگی‌های زیبایی‌شناختی خطاطی ایرانی پرداخته و به‌طور مشخص ظرفیت‌های تصویری آن را کاویده است. او این کار را آزادانه و بازیگوشانه انجام داده، چنان‌که سر قلم‌نی را با زاویه‌ی درستی برش ‌داده تا به تأثیرات مطلوب خود دست یابد.