در مجموعه جدید ساسان ابری، رنگ ابزار انتقال احساس است. انتخابی برای نشان دادن احساسات بنیادی انسانی، که به تصویر درمی آیند ولی توضیح داده نمیشوند. او در بستر طبیعت کاوش می کند و تک رنگی را انتخاب می کند. مثل دیگر  آثار هنری تک رنگ، این مجموعه در عرصه احساساتی که قابل تفکیک نیستند شکل می گیرد. دنیایی پر و خالی،که از زمان تهی شده و خلوص رنگ در آن بیننده را دعوت به تعمیق می نماید: یک دقیقه دور از هیاهوی زمانه، فرضتی برای خیره شدن به جان مایه اصلی هست

برای کاتالوگ نمایشگاه هنرمند می نویسد: همواره در جست و جوی گریزگاهی بودم در طبیعت.طبیعتی که  شکوهمند و غیر قابل پیش بینی و اعجاب انگیز است و هزار رنگ

در  انبوه رنگ‌.ها، رنگی ناگاه در ژرفای ذهن و دیدگان و سپس بر سطح حساس فیلم نقش بست. رنگی که از درون به بیرون می ریخت: آبی. آن هم نه آبی آشنای همیشگی، آبیِ درخشندهٔ تازه ای که از عمق زندگی‌.ام می‌.جوشید و باید "آبی ماوراء " اش نامید

این آبی رنگی کامل تر است. آبی شکل یافته ی که آرام به دوربین قدم نهاد. پس از آمیزش با رنگ‌.های دیگر، آنچه به آهستگی از دل هستی بیرون می آمد به تآنی در نور و سایه با طیف هایی گونه گون بر کاغذ نقش می بست

 

نقش‌.ها بر چهره نشستند و پرتره‌.ها آبی شدند. آبی ماوراء برایم یاداور آن سادگی بی انتهای زیستن و معنای زندگی ست. معنایی انسان وار و امید بخش که از ماوراء هر وجودی میتابد وپوینده است و چون نیک بنگری مدام تکرار می‌.شود و تکرار می‌.شود.