"فشردگی" محمد پرویزی فروردین ۱۴0۱

احتمال و يا هر امکانی در جابجایی و همنشینی موضوعات در نقاشی های شهروز صدر وجود دارد، اما علی رغم این گستردگی مضامین، توضیح دربارهی آثارش زیادی و یا حداقل اضافه است. به بیان ساده تر با این که نقاشی ها ناممکن و با عجيب و غريب اند، اما بدون هیچ ملاحظه ای معلوم اند او برای واضح کردن نیت اش، کاری که می کند این است (فشرده کردن مضامين)
 عناصر اضافه را حذف می کند، از اسب تنها سر و یک پا می ماند، از جانوران و آدم های لخت و عورش هر آنچه لازم دارد را حفظ و بقيه را دور می ریزد به نزدیک ترین شکل آنها را کنار هم می نشاند نه تنها عمق را بلكه هرنوع زیاده گویی را بی معنی می کند، در نتیجه تکلیف موضوع با تمام وجوه استعاری اش معلوم و غلظت معانی آثارش آشکار می شود دقیقا همین غليظ شدن و فشردگیست که به این همه درهم آمیزی ما و همچنین آثار وضوح می‌دهد تا به حدی که مجبورمان می کند گاهي دزدکی به نقاشی های او نگاه کنیم...