برگزیده‌ای از لیتوگرافی‌های دهه پنجاه حسین زنده‌رودی - نمایشگاه ها

تهران، بلوار اندرزگو، سلیمی شمالی، پلاک ۱۴۵، باغ انجمن خوشنویسان

1 بهمن - 5 بهمن 1400

زنده رودی هنرمند هویت ایران نوین

دهه های چهل و پنجاه خورشیدی فصل سرنوشت سازی در تاریخ هنر معاصر ایران بود. همان طور که ادبیات فارسی با فروغ و شاملو پوستی نو می انداخت، سینما کیمیایی و حاتمی و مهرجویی را به خود می دید، هنر نیز با زندہ رودی و ژازه و تناولی و پیلارام و ... مسیرهای متفاوتی را نسبت به گذشته تجربه می نمود. و اگر بنا باشد چکیده و روح این تحولات را در یک قاب سراغ بگیریم، آثار چارلز حسین زنده رودی-1316 می تواند محل مناسبی برای به تماشا نشستن آن باشد. زنده رودی هنرمندی است که بسیاری از نخستین های هنر نوگرای ایران با نام او پیوند دارد. او یکی از رکنهای اساسی جنبش سقاخانه بود. مکتب سقاخانه بی گمان از مهمترین رویدادهای هنر معاصر ایران است. در همین سقاخانه بود که هنر نوگرا سراغ مفاهیم و انگاره های سنتی ایرانی رفت و تلفیقی غریب و صد البته بسیار زیبا از فرهنگ غنی و پرمايه گذشته ما در بیان و تکنیک و سبک هنری مدرن و روز دنیا فراهم آورد زندهرودی در شمار اولین هنرمندانی است که خوشنویسی قدیمی ایرانی را | به قالبی جدید ریخت و طرحی نو و نادیده از حروف و عدد روی بومهای نقاشی گشود. قامت حرف و عدد که سابقه دیرینی در قداست و اهمیت نزد ایرانیان داشت با نوآوری زنده رودی تعریفی تازه گرفت و مبناهای هنری تازه ای مانند نقاشی خط آفريد. شاید پراهمیت ترین جلوه هنر زنده رودی هویت جویی و هویت سازی آن هم از جنس و معنای ایرانی اش بود. وی هنر مدرن را در پرتوی خودشناسی عمیقی که از خویشتن خویش و فرهنگش داشت فهمید و چه استادانه بیان کرد. و این الهام از هنر و فرهنگ باستانی و باشکوه سرزمینش هنر او را مورد توجه جهان قرار داد، و زنده رودی از بابت معرفی هنر نوگرای ایران به جهان نیز سهمی در خور اعتنا و شایسته در کارنامه دارد. نگاهداری آثارش در مشهورترین موزه های دنیا، نمایش تابلوهایش در بزرگترین گالری های جهان و فروش کارهایش در معتبرترین حراجی های دنیا نشان از اهمیت و ارزش هنر حسین زنده رودی دارد. او بی تردید از نامدارترین هنرمندان ایران زمین است و مایه افتخار و مباهات هموطنانش.
 عمر پربرکتش دراز باد!

وحید ملک