با هر برگی که روزی زرد و خشک می‌شود و از شاخه جدا می‌شود، با هر جنبنده‌ای که روزی از جنبش باز می‌ایستد و هر پدیده‌ای که افول می‌کند و محو می‌شود، برگ و جوانه‌ای هم می‌روید و زایشی اتفاق می‌افتد.

طبیعت مدام به ما یادآور می‌شود که زوال و زایش جزو اولین قوانین زندگی است. دلبستگی به روییدن و زایش، همانند تسلیم در برابر زوال و نابودی بیهوده است. این روندی است که ما در آن واقع شده‌ایم و در حین وقوع آن زندگی می‌کنیم.

نمایش «آنچه می‌سوزد، آنچه می‌روید» با 48 اثر از 17 هنرمند، جایی در پایان زمستان و نزدیکی بهار واقع شده تا با امیدی به آینده و آغاز فصلی نو، با زمستان و سال 1402 وداع کنیم و به استقبال سال جدید برویم.

آدرس: تهران، اقدسیه، ابتدای سباری (آجودانیه)، پس از موحد دانش، نبش کوچه توکلی شرقی، ساختمان آگُرا

نمایش عمومی: پنجشنبه، جمعه و شنبه، 17- 18- 19 اسفند از 16 تا 20