بهزاد شهروان (م. 1370، تهران، ایران) دانش آموخته کارشناسی ارتباطات تصویری در دانشگاه سوره است. او آثارش را بدون محدود شدن به فرم سنتی هنری با رسانه‌ی ویدئو، طراحی‌های دیداری و شنیداری خلق می‌کند و به واسطه‌ی صدا و تصویر، زبان هنری خود را شکل میبخشد.شهروان با نگاهی به خاطرات، اجتماع و فرهنگ به خلق روایت‌هایی می¬پردازد، داستان‌پردازی‌ای که جستجوگرانه و در راستای انتقال مفاهیم مورد نظر و احساساتش است.
بهزاد شهروان در مجموعه‌ی «بوف کور» به بازسازی بخشی از زیبایی رویدادها و حافظه‌ای که در فضا باقی مانده است می‌پردازد. او با ثبت عکس‌های متعدد از خانه‌ی صادق هدایت و بازساختن این تصاویر اثرش را خلق کرده است. این مجموعه برای هنرمند یادآور خاطراتی از کودکی او است که در ذهنش تداعی‌کننده مفاهیم و تصاویری هستند؛ تصاویری ذهنی که ادغام شده و نامشخص‌اند و با اینکه فاقد روایت به نظر می‌رسند اما ببینده می‌تواند روایتی را از جایی که هرگز ندیده در ذهنش رؤیاپردازی کند. این تصاویر فقط از قسمت‌های بیرونی خانه، همانند دیوارها و حیاط است و هنرمند با وارد نشدن به فضای اندرونی به بازسازی نگاه سانسوری که در زندگی هدایت سایه انداخته بود نزدیک می‌شود و انزوای نویسنده را به تصویر بکشد. شهروان با استفاده از فناوری‌ دیجیتال تصاویری از دنیایی واقعی ساخته که انتزاعی هستند، دچار گسست می‌شوند و مرز آنها درهم‌تنیده می‌گردد و در نهایت فضای عینی را به جهان ذهنی خود پیوند داده است.