هیچ بنایی بر انتقال معنا نهاده نشده است. تصویر پیش رو فقط تصویر بودن را نمایندگی می کند. هر تداعی، جهان تازه شکفته ایست که منبسط شده و از علت خود فاصله می گیرد. آیا میان ما و تصویر، ادراک مان ایستاده است و تجربه ی تماشا را مختل می کند؟