قشنگی و زیبایی در هر زمان و برای انواع آدم‌ها و موجودات، تعابیر متفاوتی دارند؛ برخی از آثار قشنگ نیستند ولی حساسیت‌های زیبایی‌شناسانه دارند و برخی از آثار هم قشنگند هم زیبا. برخی از قشنگی‌ها صرفا با فرمول بدست آمده. مثلا خالق اثر، می‌دانسته که چه رنگی کنار چه رنگی چشم‌نواز می‌شود و یا چه انتخابی در سوژه و کمپوزیسیون داشته باشد تا اثرش قشنگ بشود. در این حالت نوعی قشنگی و تزیین سطحی ایجاد می‌شود. اما برخی از قشنگی‌ها و تزیینات از تفسیر امور و طبیعت و به واسطه‌ی یک شکوه و جوشش درونی ایجاد می‌شوند، که این جور قشنگی‌ها می‌توانند با محتوا باشند... محتوایی مثل عشق، اشتیاق، شفقت، جوشش و شور، حرکت و انرژی، شیطنت، عصیان، اتحاد و همبستگی و دلبستگی، مهربانی، بلور، گرما، شناور بودن و معلق بودن در شرابی گرم و مملو از امنیت، ابدیت، شادی آرامش‌دهنده، درخشش‌های دلخوش‌کننده، دلگرم شدن و امیدوار شدن از رنگ و نور و دوستی، غرق شدن و آغشته شدن در سبزی و آب و ستاره و شناور شدن در رنگ بدن زن.