محمدرضا پورکمالی راوری، مجسمه‌ساز ایرانی، در سال 1371 در یزد متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته مجسمه‌سازی از دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا است و برخی از آثارش را در نمایشگاه‌های گروهی و جشنواره‌ها شرکت داده است. این هنرمند نخستین نمایشگاه انفرادی خود با نام «آشوب» را در سال 1402 در گالری نیان نمایش داد.

در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «محمدرضا پورکمالی دانش‌آموخته رشته مجسمه‌سازی سال‌هاست به شکل متمرکز با ورق آهن کار کرده و استحکام و در عین حال قابلیت‌های صنعتی این ماده را محمل مناسبی برای بیان دغدغه‌های خویش یافته است. او در سالیان اخیر به کنکاش و تجربه‌ورزی با قطعات هندسی ساده پرداخته [...] که اشکال پیچیده و فرم‌های گسترش یابنده از مشخصات بارز آن محسوب می‌شود. پیدایش نظم در دل بی نظمی و خلق پیچیدگی‌های سازمان‌یافته در عین رسیدن به بیانی زیبایی شناسانه و معنامند در مواجه با فرم و متریال از دلمشغولی‌های اوست. مجسمه‌های محمدرضا پورکمالی، هم‌بافتی از قطعات مثلثی تداوم یافته در فضا هستند که در پی اشغال و کشف قابلیت‌ها و امکانات گسترش، در مرز بی شکلی و بدن یافتگی ایستاده‌اند».

این هنرمند در مورد منبع الهام خود می‌گوید: «بیش از هر چیزی تجربه تصویری از جغرافیای زیسته من، کویر لوت، در شکل‌گیری ذهنیت بصری‌ام تاثیر داشته است. اما همیشه در هر فضای طبیعی و انسانی دیگری که قرار می‌گرفتم وجه اشتراک و تفاوت آن با محدوده فکری خودم را جستجو می‌کردم. حاصل این تجربیات در شکل گیری آثارم الهام بخش بوده است».