دستان نمايشگاه انفرادی آثار هدا زرباف را با عنوان «عزیزم، من خانه هستم!» در دستان۲+ برگزار میکند. این نمایشگاه در روز جمعه ۱۶ آبان گشوده میشود و تا ۳۰ آبان ادامه خواهد داشت. پیشنمایش این نمایشگاه در روز پنجشنبه ۱۵ آبان برگزار خواهد شد. این نخستین نمایش انفرادی آثار هدا زرباف در دستان است و مجموعهای از چیدمانهای چندرسانهای را در برمیگیرد. هدا زرباف، متولد ۱۳۶۱ در تهران ، تحصيلات حرفهاى خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبا آغاز كرد و دوره کارشناسی ارشد اول خود را در رشته «انيميشن» در دانشگاه هنر تهران به اتمام رساند. پس از آن موفق به كسب مدرک کارشناسی ارشد هنرهای تجسمی با گرایش «رسانههای دیجیتالی» از دانشگاه ویندزور کانادا شد. آثار هدا زرباف در نمایشگاههای انفرادی و گروهی در گالریهای بینالمللی مختلف و همچنین در نهادهای هنری مهمی از جمله موزه ایجیاو تورنتو، موزه هنرهای معاصر تهران و موزه هنرهای معاصر ویندزور به نمایش گذاشته شده و نام او به تازگی در میان چندین مجسمهساز برجستهی دیگر در کتاب «صد مجسمهساز فردا» ذکر شده است. تیم کیوریتوری هدا زرباف که از مراحل آغازین این پروژه با هنرمند همکاری داشته است، روایت هنرمند از زندگی معاصر را در این مجموعه چنین توصیف میکند: تجربه خانهنشینی و زندگی در قرنطینه، انسان معاصر را به دوران جديدى وارد كرده كه در آن مفهوم «زيست خانگى» تعريف را طلب میكند. رابطهی «فرد» با «خانه» درونی و هم شخصیتر از هر زمان دیگر شده و ارتباط با فضای خانگی و متعلقات آن آگاهانهتر صورت میگیرد. ما در خانه همانگونه که از خوردنی و آشامیدنیها تغذیه میکنیم، همچنین در حال مصرف اخبار، اطلاعات، خاطرات و داستانها از طریق رسانههای گوناگون هستیم و به تدریج به هر آنچه صرف کردهایم تبدیل میشویم. این واقعیت روزمره، به چرخهای بیپایان از لحظات تبدیل میشود که ما را در خاطره اشیا و زوایای خانه ثبت کرده و فردیت ما را تعریف می کند. در این روند هر فرد به نوعی سعی در چیره شدن بر فضای شخصی خانهاش دارد، و به مرور تبدیل به خانه خود میشود و این خانه است که شروع به روایت او می کند. «عزیزم، من خانه هستم!» نمایشگاه چیدمان/مجسمههای چندبعدی و چندرسانهای است که در آن مبلمان با تصاویر یافت و یا ضبط شده توسط هنرمند، و ترکیب مواد ادغام میشود تا فضایی فراواقعی از روزمرگی هنرمند را بازسازی کند. این مجموعه حاصل نگاه درونگرایانهای است که در آن هر يک از آثار، بازتاب تجربهی زیستن در فضای خانه است. زرباف در اين مجموعه «فرد» را به مثابه «خانه» تعریف میکند. او از طریق عناصر نوستالژیک، مفاهیم عام، بازی با کلمات و ابعاد و کالا و اشیای روزمره تجربه خود را از زیستن در انزوای خانه روایت میکند؛ روایتی همراه با اغراق، کنایه، وهم یا طنز از رابطه انسان با مفاهیم خانه و فرد را به چالش میکشد.