داوود امدادیان (م. 1323، تبریز؛ و. 1383، پاریس) از نقاشان پیشروی ایرانی نسل خود بود که در طول حدود چهار دهه فعالیت هنری، آثار نقاشی کم نظیری به وجود آورد. او دانش آموخته ی هنرستان میرک (تبریز)، دانشکده هنرهای تزیینی (تهران)، مدرسه عالی هنرهای زیبا (پاریس) و دانشگاه سوربن (پاریس) بود. امدادیان، پس از مهاجرت به فرانسه برای ادامه تحصیل در سال 1354، بیشتر باقی عمر خود را در پاریس سپری کرد و آثار خود را عمدتا در آنجا به نمایش گذاشت. داوود امدادیان طی سال ها با دقت و ظرافتی وسواس گونه مسیر خلق آثارش را طراحی کرده، با کنترل حداکثری و تلاش شخصی وجوه مختلف فنی و هنری را به اجرا می رساند.

وی حدود بیست و پنج سال از دوره کاری خود را به نقاشی درختان سپری کرد و آثاری منحصربه فرد و شناخته شده به وجود آورد که بیانگر یکتایی سبک این هنرمند و ابراز دریافت ها و الهاماتش به کمک عناصر موضوعی محدود هستند. آثار پیش رو، که اکنون برای اولین بار به صورت عمومی به نمایش در می آیند، وجه دیگری از دقت اجرایی و بیان هنری امدادیان را به نمایش در می آورند: زبردستی هنرمند در تکنیک های چاپ لینو، چوب، سیلک سکرین، اچینگ، آکواتینت، لیتوگرافی و استفاده ویژه او از امکانات و محدودیت های این روش ها و رسانه ها در راستای بیان شخسی. منتخبی از چاپ های لینو (مربوط به سال های 1978 تا 1980)، کلیشه های لینو، چاپ های سیلک اسکرین (مجموعه «سمفونیها»، 1990) و تعدادی از پیش طرح های اولیه این آثار در این نمایش ارائه شده اند.