این مجموعه توصیف‌گر وضعیتی زاییده‌ی فاصله است. فاصله‌ای فیزیکی یا حسی.

تصاویری متشکل از اجزایی همگون و تکرار‌شونده که در آن‌ها مرز عناصر از بین می‌رود، تهی از ویژگی‌های منحصر به فردشان می‌شوند و اجزای آن به صورت مساوی مهم یا بی‌اهمیت قلمداد می‌شود. فضایی یکنواخت که در آن عناصر روایی تصویر نقشی مانند نقش‌مایه و آرایه‌های تصویری می‌گیرند. تصاویر متفاوتی که کنار هم قرار می‌گیرند....از مناظر و بدن‌ها...مرکز واحدی ندارند و این فقدان مرکز واحد یا موضوع تبدیل به ابزاری برای تاکید به مدیوم نقاشی و تجربه‌گرایی و رفتارگرایی نقاشانه می شود.