کیمن مه‌آبادی آثارش را از طریق جمع‌آوری تصاویر و بازتولیدشان خلق می‌کند. او که به شبکه‌های اجتماعی و شیوه و حجم ارائه‌ی تصویر در رسانه علاقه‌مند است، نقاشی‌ها و طراحی‌هایش را از داده‌های تصویری که به شکل روزانه با آنها روبرو می‌شود تغذیه می‌کند. کیمن با جداکردن تصاویر از زمینه و پیشینه‌ی آن، بستری تازه برای نگاه به اثر و خوانش آن ارائه می‌دهد که این بار تجربه‌ی زیستی، جغرافیا، دغدغه‌ها و درگیری‌های بیننده‌ی اثر است که به تصویر معنا می‌دهد. این بازی حذف و تغییر، به محلی برای کندوکاو شخصی و اجتماعی هنرمند تبدیل می‌شود. مواد اجرایی در طراحی‌های کیمن، جوهر و کاغذ است که در طول تاریخ، رابطه‌ای نزدیک با رسانه و انتقال ایده‌ی فرد به جمع داشته است.
کیمن در مجموعه‌ی "تُرنا" پس از سال‌ها به بازبینی و بازتولید صحنه‌هایی از فیلم کندو به کارگردانی فریدون گُله در قالب طراحی پرداخته است. او در نمایش "تُرنا" صحنه‌هایی خلق کرده که از جهات بسیاری به تصویرسازی کتاب‌های مصور نزدیک هستند. گرچه با حذف پس‌زمینه‌ی داستانی، جای تفسیر و تأثیر را برای بیننده باز می‌گذارد و از این طریق تصویر را به پیش‌زمینه‌های فکری مخاطبش پیوند می‌دهد و به برقراری ارتباط میان دنیای واقعی امروز و دنیای جاری در اثر هنری می‌پردازد. او تاکید خود را روی صحنه‌های پرالتهاب و دردناک کتک‌کاری شخصیت اصلی قرار می‌دهد که در مسیری طولانی و با تاب‌آوری تداوم رنج و زخم، بیننده و خودش را در هاله‌ای از حیرت و شوک فرو می‌برد.

کندو داستان جوانی فرودست به نام اِبی است که پس از آزادی از زندان، شبی را در قهوه‌خانه سپری می‌کند. او که پیش از زندان رفتن کشتی‌گیر بوده، پس از روبرو شدن با مرگ حریف قدیمش از سر اعتیاد، تصمیم به اجرای حکمی که در بازی تُرنا* برای او تعیین شده می‌گیرد. حکم این است که ابی از خیابان لاله‌زار تا تجریش، بدون پول، به کافه‌ها و رستوران‌ها سر بزند و غذا و نوشیدنی بخورد. او در این مسیر به هفت کافه سر می‌زند و زخمی و خونین بر اثر کتک‌هایی که در مسیر تحمل کرده، به قهوه خانه و در نهایت به زندان برمی‌گردد.

* تُرنا نام یک بازی کهن ایرانی است که با نام بازی «میر و وزیر» هم شناخته می‌شود. در این بازی، گروهی دور هم می‌نشینند و بزرگترین یا محترمترین فرد جمع با عنوان میر، حکم هایی را به دیگر بازیکنان می‌دهد. حکم‌های رایج، شلاق زدن، سبیل کشیدن، سماور کردن، آواز خواندن، خریدن شیرینی و میوه و غیره بوده است. بازی ترنا بر اساس گفت‌وشنود است نه گفت‌وگو و حکم‌های آن لازم الاجراست. این بازی در شب‌های ماه رمضان بسیار پرطرفدار بوده.