نقش تاریخ و عکس جامعه
پژوهشگران میگویند کمتر از دو دهه دیگر جمعیت جهان به هفت میلیارد نفر میرسد. بالاترین حدی که کره ما تاکنون میزبان آدم ها بوده است. اما مهمتر  از رشد جمعیت، توزیع نامتناسب در میان این کشورها و تمرکز بیشتر آن در سرمین هایی است که کمترین امکانات را برای زیستن دارند.
جمعیت و و بخصوص جمعیت جوان بجای آنکه مزیت کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه باشد چشم اسفندیار حکومت هاست. نیاز های رو به رشد اجتماعی، اقتصادی در کنار خواست های سیاسی، فرهنگی این گروه جمعیتی باعث شده نگاه جامعه به آنها نگران و خصم آلود باشد.
صادق تیرافکن در نمایشگاه حاضر به مسئله جمعیت پرداخته است. او این جمعیت را در شکلی متراکم به تصویر کشیده است، تراکمی که وقتی در مقابل چشم بیننده قرار میگیرد تازه ابعاد خود را می نمایاند. جمعیت گرچه در کنار هم قرار گرفتن تک تک آدم هاست اما این گرد همایی مفهوم دیگری می یابد و حتی برخی اوقات وهم آلود می شود.
در این میان نکته ای که تیرافکن در کلیت نمایشگاه به آن توجه داشته است کارکردهای آدمی در شرایط گوناگون است. او براین نکته اشاره دارد که آدم ای پیرامون ما با هر مذهب و مسلکی که دارند به لحظه خلوت با خویش به دنبال آرامشی درونی می گردند و از این روی امالی نیایش گونه را بجا می آورند. همین آدم ها هنگامی که در موجی از یکدیگر می افتند مرتکب رفتارهایی میشوند که فاقد ارزش های نهفته در لحظات خلوت انسان با خویش است.پترکیب عکس ها با نقش ها که در کارهای پیشین تیرافکن دیده بودیم در آثار اخیر نمودی دیگر یافته ست. همنشینی گسترده آدم ها میان نقش هایی که هر یک حکایت از دوره ای تاریی دارند یا نمادها و خاطره هایی را در ذهن بیننده زنده می کنند. این آثار، دیگر نه عکس آدم های امروز و نقش وقایع دور که، همنشینی جامعه و تاریخ است که از ذهن هنرمند تراویده و مقابل دیدگان بیننده نشسته است.