مشکل اصلی رؤیای جاودانگی این است که به عنوان یک آرزوی منسجم، هیچ معنایی ندارد تمام چیزهایی که برای ما ارزشمند به شمار می آیند و درنتیجه می‌توانیم به صورت منسجم در یک زندگی اساساً انسانی به آن‌ها تمایل داشته باشیم، باید با توجه به این واقعیت در نظر گرفته شوند که ما موجوداتی محدود و ناپایداریم جاودانگی باعث ناراحتی ما خواهد شد اگر ما جاودان بودیم، دیگر به صورت مشخص به شکل کنونی‌مان انسان به شمار نمی‌آمدیم اما اگر هم به نحوی می‌توانستیم به جاودانگی دست پیدا کنیم، آنچه را که از آن می‌خواستیم در اختیارمان قرار نمی‌داد، یعنی نسخه‌ای از خود انسانی‌مان که تا ابد زندگی خواهد کرد. بنابراین آرزوی جاودانگی تناقضی را در بردارد : اگر برآورده شود، خود انسانی فرد را از بین خواهد برد.