در این چیدمان،‪ سه مجسمه‌ی ملخ، یک اثر رنگ‌روغن روی بوم و دو اثر کلاژ کنار هم قرار گرفته‌اند. این کلاژها شامل ترکیبی از عکس‌های مختلف و کاغذ رنگی‌اند که در ژانر تصویرسازی وانیتاس طراحی شده‌اند. 
وانیتاس، ژانری از نقاشی در سده‌ی شانزدهم و هفدهم میلادی است که با به تصویر کشیدن گذرا بودن زندگی، ناپایداری لذت‌های دنیوی و قطعیت مرگ، اغلب همراه با نمادهایی از مرگ مانند جمجمه‌ها، ساعت‌های شنی، حیوانات و حشرات استفاده می‌کند.
میرمحمد فتاحی برای خلق اثر رنگ روغن این چیدمان،‌ از نقاشی "خرمالو و ملخ" اثر کاتسوشیکا هوکوسائی، نقاش ژاپنی سده‌ی هجدهم الهام گرفته است و به جستجوی پیوندهای مضامین نقاشی‌های وانیتاس و نقاشان اوکی‌یو-ئه پرداخته است. 
ترکیب مجسمه‌های ملخ با آثار رنگ روغن و کلاژ، استفاده از متریال‌های مختلف و تنوع تکنیک‌ها، به پیچیدگی این چیدمان می‌افزاید. ملخ‌ها به عنوان نمادهای تهدید و ویرانی، در تضاد با آثار دیگر که با استفاده از رنگ‌های زنده و تصاویری از طبیعت خلق شده‌اند، قرار گرفته‌اند.
بدین صورت هنرمند با ارائه این چیدمان سعی بر یادآوری همزیستی میان مرگ و زندگی و همچنین طرح مسائلی حول جدایی‌ناپذیر بودن مرگ از زندگی دارد.