این قرآن در سال 1232 ه. ق. به سفارش محمدزکی نوری (د. 1245 ه. ق.) حاکم پرقدرت ایالت فارس و یکی از مقربان فتحعلی‌شاه قاجار نوشته شد. اسماعیل استرآبادی کاتب نسخه، خوشنویسی حرفه‌ای بود و این نسخه چهل و یکمین قرآنی است که به خط او نوشته شده است. چهار صفحه آغاز نسخه به صورت کامل تزیین شده است. مذهب، دو صفحه اول را به فهرست سوره‌های قرآن اختصاص داده و حاشیه هر دو صفحه را با نقوش ختایی به صورت کامل پر کرده است. دو صفحه افتتاحیه قرآن شامل سوره حمد و آیات آغازین سوره بقره نیز با انواع تمهیدات مانند کتیبه‌سازی، جدول‌کشی، نقوش ختایی و اسلیمی و استفاده از رنگ‌های طلایی و لاجوردی و سرخ و سبز تزیین شده است. جلد لاکی روغنی دارای نقوش گل و بوته روی بوم دوده کار شده و دارای دو ردیف زنجیره و جدول‌کشی طلاست. داخل در زمینه قرمز چند شاخه گل نرگس با تسمه گل و بوته روی زمینه مشکی کار شده است. این نسخه 403 برگ و هر صفحه 12 سطر دارد.