بهمن جلالی با تأثیرپذیری از زیبایی‌شناسی عکاسی قاجار دست به خلق آثاری می‌زند که می‌توان آن را خوانش و تأویلی معاصر از جریان عکاسی آن عصر دانست. استفاده از پس‌زمینه آیینه هم اشاره‌ای است به جنبه تزیینی عکس در روزگار خودش و هم تمهیدی برای انعکاس تصویر بیننده در آن که می‌تواند نوعی امکان نگاه مقایسه‌ای بین گذشته و حال را میسر سازد. بسیاری از آثار این مجموعه جلالی، از جمله اثر حاضر را می‌توان به نوعی از آن خودسازی دانست که بر اساس آن هنرمند تصاویر عکاسانه موجود را دستمایه خلق یک هنر مفهومی عکس‌محور می‌سازد.